
Als indisch meisje op een verder blanke school heb ik discriminatie en racistische uitspraken aan de lijve ondervonden. Het heeft mij ook gevormd tot wie ik nu ben. Ik zal bijna nooit regels overtreden, ik blijf staan bij een rood stoplicht,als iets niet mag doe ik het niet. Deze Corona periode is voor mij dus extra stressvol omdat ik me aan de regels wil houden en ik dus nooit met de boodschappen die ik nodig had thuis kwam want daar stonden mensen in die rij te buurten. Ik ben ook niet assertief genoeg om er iets van te zeggen:ik was inderdaad vroeger het braafste meisje uit de klas. Gelukkig heeft Willem de boodschappen van mij overgenomen. Al die tijd bleef ik ook braaf thuis of op 2 meter afstand. Nu de regels soepeler worden vindt ik dat nog steeds moeilijk: welke regels volg ik nu. Met een huis vol pubers is dat zeker lastig. Hoe pak ik dit eerlijk en rechtvaardig aan? En wel zo dat ik mij daar ook nog prettig bij voel.
En dan gebeurd er iets in Amerika wat zo oneerlijk is. Een onschuldige zwarte man wordt vermoord.Kijk de rellen en plunderingen daar ben ik op tegen. De massa demonstratie in Amsterdam vind ik in deze 1,5 meter samenleving ook niet kunnen. Maar de boodschap: Black lives matter , beter nog Every lives matter. Daar ben ik het wel mee eens.
Hoort dit op een creatieve pagina , misschien niet maar het is ook een pagina over mij en mijn leven. Vandaar dat ik er toch voor gekozen heb om een stil protest te laten horen. Mensen die mij kennen weten dat dit heel wat is voor mij.

Dus geen vrolijk kaartje maar een zwarte foto.
Liefs Ine
- Makkelijke Maandag: super instap aanbieding.
- Wat is er over woensdag: een hele nieuwe catalogus en nieuwe webwinkel
Categorieën:Geen categorie