Vrije Vrijdag: geen creatief blog maar een dagje Koda

Vandaag werd ik al vroeg gebeld door mijn broer over mijn moeder. Ik moest wat dingen regelen met de zorg. Dingen die afgesproken waren en helaas niet gedaan waren. Gelukkig na drie telefoontjes was iedereen weer op de hoogte en nu hopen dat het goed blijft gaan. Nu merk je hoe lastig het is dat niemand van mijn broers en zussen in de buurt van ons mam woont. Je kunt niet even snel op je fiets springen om naar haar te gaan. Vandaag zou mijn zus naar haar gaan en reed de trein opeens weer niet. Gelukkig wilde ons Nick ook gaan en kon hij haar ophalen met Willems auto.

Onze lieve vriendin Aggie stond aan de deur met deze mooie blauwe druifjes voor mijn zieke druifje hihi. Gelukkig voelt hij zich niet zo ziek, alleen verkouden en wat hoesten. Ik gelukkig geen symptomen en Nick heeft zich voordat hij naar oma ging nog een keer getest: negatief.🎉

Omdat ik Mandy al een hele week niet had gezien ben ik s’middags naar hun toe gegaan. Koda werd helemaal gek van blijdschap toen hij mij zag. Mijn schoonzoon zei: hij is blijer om jou te zien dan toen bij mij. Daarna lekker met Mandy en Koda over de Hei gewandeld. Zalig in het zonnetje.

Leuk dat Koda nu niet meer bang is voor andere hondjes. Ik wel maar hij en Mandy gelukkig niet.

Daarna mocht Koda voor het eerst mee in mijn auto. Mandy en Gert moesten weg en ik zei: hij mag met mij mee. Nou hij vond het hartstikke leuk in mijn auto: hij kon alles zien.

Ook onze voordeur vindt hij leuk: kan hij mooi naar buiten kijken of de baasjes alweer thuis komen. En daar scheen ook lekker het zonnetje.

Nadat we nog even saampjes door de wijk hadden gewandeld was hij moe en lagen hij en Willem lekker te slapen. Ik moest voor het eten zorgen en daarna kwamen ze hem al op halen was de dag weer voorbij zonder geknutseld te hebben. Jammer maar heerlijk om Mandy en Koda weer veilig thuis te hebben.

Liefs Ine